bi ara görüşelim ama.
dünyanın en samimiyetsiz cümlesi
-
-
afiyet olsun diyene karşılık
- gel beraber olsun... -
aslında cevaba bağlı olarak samimiyetsizliğin flamasını dalgalandırabilecek cümlelere evrilebilirler. bir örnekle pekiştirelim:
-nasılsın
-iyiyim, sen?
(konu kilit)
kaba bir insan olsam "iyiyim ne ulan yavşak" derdim ama salon insanı olduğum için "yahu halini hatırını sormuşuz güzel kardeşim, alakadar olmuşuz, belki de dertleşmek niyetindeyiz, iyiyim diyip geçiştirdin düdük gibi bıraktın bizi ortada" diyebiliyorum en fazla, o da içimden. okey oyunundaki gösterge taşı gibi göstermelik hal hatır sormalar, birbirini geçiştirme üzerine kurulu samimiyetsiz yakınlıklar hangi ara hayatımızda bu kadar yer kaplamaya başladı, gerçekten lazım mıyız birbirimize..? sırf bu sebepten çoğunlukla "keyifler yerinde mi?" diye sorarak ezber bozmaya gayret ediyorum. -
şirketlerde sıkça duyulan ''biz bir aileyiz'' cümlesi şahane bir örnek teşkil edebilir.
-
kesin görüşelim kardeşim.
-
(bkz: daha iyisi senin olsun)
-
(bkz: bir şeye ihtiyacın var mı)